Mambo jambo choco-muffins mét suiker

In de Casa stonden onlangs 6 jumbo choco-muffins uit te walmen op een rekje... Perfect uit de vorm en de kleine blokjes chocolade op de top verleidelijk glimmend. De wereld was goed, totdat ik mijn tanden in een muffin zette. Bah! Of ik een hap nat warm zand nam met daarin hier en daar een stukje chocola. Dit kon maar een ding betekenen. Ik was in mijn haast de suiker vergeten! Dan kun je 2 dingen doen: uitgestrekt in de keuken gaan liggen balen of een nieuwe poging wagen met de suiker binnen handbereik.
Vandaag opnieuw aan de slag...
Het geheim van een goede muffin zit 'm in het mengen van het muffinbeslag. Geen mixer of keukenmachine nodig. Ouderwets handwerk, met een lepel en een kom. En kort roeren! 8 tot 12 slagen. Want als je de ingrediënten snel mengt, rijzen ze goed en krijg je een luchtig en zacht resultaat.

Ingrediënten voor 12 kleine muffins of 6 grote 
250 gram tarwebloem, goed gezeefd 
175 gram suiker (!) 
50 gram cacaopoeder 
15 gram bakpoeder 
2 gram zout
50 gram zonnebloemolie of gesmolten ongezouten roomboter
1 ei
250 gram (soja)melk 
1 theelepel vanille-extract (flesje van dr. Oetker)
50 gram  pure chocolade, in stukjes gehakt

eventueel 50 gram gehakte walnoten  

Voor kleine muffins: 2 muffinpannen met 12 uitkepingen
Voor grote muffins: 1 muffinpan met 6 uitkepingen
Muffinpapiertjes


Stap 1
Verwarm de oven voor op 200 graden. Bereid de muffinpan voor door er 12 muffinpapiertjes in te leggen.

De voorbereide muffinpannen

Stap 2
Begin met de 'droge' ingrediënten. Zeef het meel, het bakpoeder, en de cacaopoeder boven een grote kom.
Doe nu ook de suiker en het zout erbij en roer goed door elkaar met een houten spatel. Schep de in stukjes gehakte chocolade door het mengsel. En ook de walnoten als je die gebruikt.

Stap 3
Dan de 'natte' ingrediënten. Pak een tweede kom en doe daar de (soja)melk, de zonnebloemolie, het vanille-extract en het ei in. Meng dit met een lepel. 

Stap 4
Nu het belangrijkste gedeelte. Giet het natte ingrediëntenmengsel in de kom met de droge ingrediënten. Roer dit met een lepel snel door elkaar totdat alles net bevochtigd en vermengd is. Probeer dit met 8 tot 12 spatelende bewegingen te doen. Uiteraard geen man over boord als je er 15 nodig hebt!
Het resultaat is een wat klonterig beslag. 

Het muffinbeslag is klonterig

Stap 5  
Neem een ijsschep (of een gewone lepel) en vet de bovenkant hiervan  in met een klein beetje zonnebloemolie. Verdeel hiermee het muffinbeslag over de 12 vormpjes in de muffinpan. Vul ze voor ongeveer 3/4. Zet de muffinpan in de oven en bak tussen de 20 en 25 minuten, afhankelijk van je oven. Bij mij duurt het meestal 23 minuten.
De muffins zijn gaar als je een satéprikker in het midden van je muffin steekt en deze er schoon uitkomt. Zit er nog wat beslag aan de prikker...zet de muffins nog even terug in de oven.

De muffins zijn klaar om in de oven geschoven te worden

Stap 6
Pak de muffinpan(nen )uit de oven met een ovenwant en haal vervolgens de muffins eruit. Laat afkoelen op een rekje.
Deze muffins zijn goed in te vriezen.

Bron: Muffins! In vele variaties - Esther Brody

Tomaten-venkelsoep

Om je tomatensoep eens een andere smaaktouch te geven is het lekker om venkel te gebruiken. Venkel is een groente die vooral wordt verbouwd in de landen rondom de Middellandse zee. Het is daar een 'oude' groente, want de Egyptenaren, Grieken en Romeinen wisten van wanten met de venkelknol. Zij waren overtuigd van de geneeskrachtige gave van de venkel. Het zou helpen tegen maagklachten. Maar ook zou het zijn werking hebben op de 'geestelijke gezondheid': het zou heksen, duivels en boze geesten verdrijven.
Hoe het ook zij, de venkel is een gezonde groente die veel mineralen en vitamine C bevat. De smaak is het beste te omschrijven als anijsachtig. Een beetje zoetig en fris.

Voor de beste smaak, gebruik je een venkelknol die zo vers mogelijk is. Venkel dient er fris en mooi groen uit te zien met een stevige witte knol. De venkel is ook rauw te eten, gehakt in kleine stukjes door een salade bijvoorbeeld. Maar vandaag gaat hij in de soep...duivels en boze geesten...be prepared!


Ingrediënten voor 4 personen
500 gram rijpe (tros)tomaten
500 gram stukjes venkelknol (van 2 kleine venkelknollen)
1 ui
400 gram biologische aardappels
2 knoflookteentjes
1 liter groentebouillon
peper en zout naar smaak
olijfolie

Stap 1
Maak de groentebouillon: dit kan van verse groente, maar als je minder tijd hebt bieden bouillonblokjes uitkomst. Bereid de groente voor. Pel de ui en de knoflookteentjes en hak ze in stukjes.

Was de venkel onder stromend water. Snijd van de onderkant het kontje eraf en van de bovenkant de groene stengels. Verwijder eventuele bruine plekjes. Snijd de venkelknol door midden en de 2 helften vervolgens in blokjes. Gebruik een scherp mes!

Groen en kontje van venkel verwijderd

Venkel in twee helften

Een gesnipperde venkel

Schil de aardappels, spoel ze af en snij ze in blokjes.
Haal de steelaanzetten uit de tomaten en snijd ze in schijfjes.
Stap 2
Verhit de olijfolie in een soeppan en fruit de stukjes ui en knoflook. Zorg dat de knoflook niet bruin wordt, want dan wordt de knoflook bitter. Doe de aardappelblokjes en de venkelstukjes erbij en laat 5 minuten bakken. Dit groentemengsel gaat nu heerlijk geuren! Roer het regelmatig.

Stap 3
Voeg de bouillon toe. Breng de soep aan de kook en laat het een kwartier zachtjes garen. Voeg nu de tomatenschijfjes toe. Laat ze 5 minuten meekoken in de soep.
Pureer de soep met een staafmixer. Als dat nodig is breng je de soep op smaak met peper en zout.

Stap 4  
De soep is nu klaar om opgediend te worden. Lekker met een stuk stokbrood! 

Tomaten-venkelsoep met verse basilicum

Bron: www.venkel.nl 

It's smoothie-time!

Tot mijn vakantieuitrusting behoort naast the 'usual suspects' zoals kleding, boeken en een tandenborstel ook een aardappelschilmesje en...een staafmixer.

Het mesje gaat, wanneer we eropuit trekken, standaard mee in mijn handtas, zodat ik altijd een appeltje kan schillen (letterlijk, niet figuurlijk). Dit heeft al voor de nodige problemen gezorgd bij de douanecontrole op de luchthaven, maar ook toen ik in Florence een van de vele musea wilde bezichtigen en ik erachter kwam dat na de immens lange rij er een metaaldetector stond, die ik zou moeten passeren. En omdat ik geen zin had in betrapt te worden met een mes in mijn tas, besloot ik dat ik op zoek moest naar een plek om het mes te lozen en na het museumbezoek weer op te halen.
Na een kwartier te hebben rond gelopen opzichtig op zoek naar een verstopplek, belandde ik bij een ijzeren vuilnisemmer net achter het centrale plein. Daar heb ik het mes toen ondergeschoven. Het is maar goed dat de plaatselijke carbonieri me op dat moment niet op het oog had, want met mijn verdachte gedrag, had ik het toch moeilijk gehad om uit te leggen dat ik dit mes slechts gebruik om het plaatselijke fruit te keuren en dat ik het even kwijt moest om een schilderij te bekijken...
Uiteraard gaat de staafmixer niet mee in de handtas! Die blijft in het vakantiehuisje/hotelkamer om me te assisteren bij het maken van mijn zomerverslaving: smoothies. In de landen waar ik meestal op vakantie ga, is het fruit voor een fooi te verkrijgen op de markt of in de supermarkt. Ananas, mango's, passiefruit, rijpe perziken, bananen, verse vijgen... Ik sla ze massaal in en bewerk ze terug in het vakantiehuisje met mijn staafmixer met wat yoghurt tot de lekkerste smoothies.
Thuisgekomen val ik dan in een zwart gat. Niet alleen is hier veel minder fruit verkrijgbaar, het is vooral vaak niet rijp. Dan baal ik als een stekker wanneer ik met een keiharde kiwi en nectarine of een smakeloze aardbei zit opgescheept. Maar voor dit probleem heb ik een sinds kort een oplossing: diepvriesfruit!
Het is even gezond als vers fruit, omdat het na de pluk (rijp!) wordt ingevroren en zo alle vitamines bewaard blijven. De smaak is daarom ook gewaarborgd en het is altijd beschikbaar, wanneer je een voorraadje in je diepvries bewaart. Bij de Albert Heijn verkopen ze o.a. aardbeien, frambozen, zwarte bessen, mango, kersen en zomerfruit (een mix van bessen, aardbeien en frambozen).
Het is een prima manier om jezelf en je huisgenoten meer fruit te laten eten en het is een gezond alternatief voor een ijsje...
Hieronder staat een voorbeeld van een smoothie die ik vaak maak. Probeer het eens uit of experimenteer zelf lekker met verschillende soorten fruit, diepvries of vers. Smoothie up your life!

Ingrediënten voor een eenpersoonssmoothie:
75 gram zwarte bessen uit de diepvries
75 gram stukjes mango uit de diepvries
1 rijpe banaan
evt. biogarde, kwark of yoghurt naar smaak
evt. sap van 2 uitgeperste sinaasappels
evt. lijnzaad, wat gehakte noten of zonnebloempitten

Stap 1
Haal de gewenste hoeveelheid fruit uit de diepvries en doe het in een kom.

Wanneer je een goede blender hebt, die ook ijsblokjes kan crushen, kun je het fruit meteen gebruiken. Anders (bij bijvoorbeeld het gebruik van een staafmixer) kun je het fruit het beste een uurtje laten ontdooien in de kom. Dan is het diepvriesfruit wat minder hard en voorkom je dat je je staafmixer naar de filistijnen helpt. Daarnaast is de smoothie dan minder koud.






Stap 2
Pel de banaan en snijdt 'm in schijfjes. Doe de banaan met het (ontdooide) fruit in de blender of in een plastic bakje waarin je het fruit kunt pureren met de staafmixer.

Blender het fruit tot een roze puree.
Je kunt op dit punt het sinaasappelsap toevoegen of de yoghurt. Hierdoor wordt de smoothie wat vloeibaarder, zodat je 'm kunt drinken.

Stap 3
Giet de smoothie in een glas. En bestrooi eventueel met wat gehakte nootjes of lijnzaad.  

In dit geval heb ik de biogarde niet door de fruitpuree gedaan, maar erbovenop geschept en afgewerkt met lijnzaad. Zo kan ik de smoothie lekker oplepelen.

It's smoothie-time!

Pizza di Angelina

Zoals er meerdere wegen naar Rome leiden, zo zijn er ook meerdere manieren om je zelfgemaakte pizzadeeg te componeren. Dat blijkt wel als je 'pizzabodem + recept' googlet en wordt overvallen door 55.000 hits. Dit naar aanleiding van de zoveelste pizzateleurstelling uit een kartonnen doos...Tijd om de pizzaschep in eigen hand te nemen, ook al heb ik geen Italiaanse houtoven in de tuin staan met daarbij een Italiaanse mamma met 1 tand die de tomatensaus op ambachtelijke wijze bereidt.


Wat ik wel heb, zo blijkt als ik de keukenkastjes open trek, is een flinke zak lemairemeel en nog een restje vrolijk gelig semolinameel. Het voordeel van lemairemeel is dat er ten opzichte van 'gewoon' meel nog 80-85% van de hele tarwekorrel overblijft. In feite blijft zo een gedeelte van de mineralen en vitaminen uit de kiem en de kern behouden. En wordt het deeg niet zo zwaar, als wanneer je enkel volkorenmeel zou gebruiken.
Het semolinameel komt van mijn Marokkaanse buurtsuper en is fijn griesmeel van harde tarwe, ook bekend onder de Arabische naam smida. Dit geeft mijn brooddeeg normaal een subtiel zoetje, dus waarom niet in de pizzabodem?
Uiteraard is in het onderstaande recept het lemairemeel en het semolinameel te vervangen door 375 gram tarwebloem. De Italiaanse pizzabakker gebruikt hiervoor farina tipo 00 voor pizza o.a. verkrijgbaar in een delicatessezaak of molenwinkel, maar je kunt ook de tarwebloem van de supermarkt proberen.

Ingrediënten voor 2 grote pizzabodems of 8 kleintjes
325 gram lemairemeel
50 gram semolinameel
225 gram water
5 gram gedroogde gist
7 gram zout
3 eetlepels olijfolie extra vierge

Ingrediënten om de pizza mee te beleggen
je favoriete tomaten-pizza-saus
champignons
paprika
tomaat
fuet (Spaanse worst)
knoflook
pizzakaas
olijven
kruiden

Stap 1
Doe het meel, de gedroogde gist, het zout, het water en de olijfolie in de kom van je kitchen aid/standmixer en kneed er in 8 minuten een mooi deeg van. Het deeg is wat plakkerig, zoals de plakrand van een post-it-blaadje. Weersta de verleiding om tijdens het kneden extra meel toe te voegen om het deeg minder plakkerig te krijgen.
Uiteraard kan dit pizzadeeg ook met de hand gekneed worden! Dan ongeveer een kneedtijd van 10 minuten.

Stap 2

Het pizzadeeg rijst in de kom.

Vet met wat zonnebloemolie een grote plastic kom in. Doe het deeg in de kom en leg er een natte theedoek of wat plastic folie overheen. Laat het deeg anderhalf tot twee uur rijzen. De wat langere rijstijd komt de smaak ten goede!
Snijd onderwijl het rijzen de groente, worst en ander lekkers voor de pizzatopping in stukjes. Verwarm de oven voor op 225-250 graden, afhankelijk van wat je oven aan kan.
Gebruik je een Rofco-oven dan verwarm je de oven een uur van te voren voor op 250 graden.

Stap 3  
Leg het deeg op een bebloemd aanrecht of op een siliconen matje en verdeel het deeg in 2 stukken. Rol het eerste deegstuk met een deegroller uit tot een rondje en leg dit op een ingevette ovenplaat of pizzablik. En bedenk...hoe dunner uitgerold, hoe knapperiger de bodem.
Wanneer 2 pizza's niet tegelijk in je oven passen, zorg dan dat het nog niet uitgerolde deegstuk bedekt wordt met een natte theedoek. Zo droogt het deeg  niet uit.

Stap 4
Beleg het deeg met de tomatensaus, de groente, vlees, kruiden en kaas naar hartelust.

Stap 5  
Schuif de pizza in de oven en laat 'm bakken totdat de randen goudbruin zijn en de pizza knapperig oogt. Dit verschilt per oven qua tijdsduur: in mijn Rofco-steenoven was de grote pizza in 8 minuten klaar, maar dit kan in een andere oven ook best 15 minuten duren.
Prepareer ondertussen het tweede deegstuk tot een pizza met beleg, zodat deze na de eerste direct de oven ingeschoven kan worden.

Stap 6
Haal de pizza voorzichtig uit de oven en serveer hem op een snijplank of bord.

Het resultaat? Een heerlijk krokante en smakelijke pizzabodem met zelfs de karakteristieke bellen aan de randen van de bodem! Gevolg? Experiment geslaagd en het telefoonnummer van de 'afhaalpizzaboer' kan de prullenbak in!

Pizza di Angelina...in de kleine uitvoering

 

Soep met oranjegevoel

Rode linzen

Rode linzen. Ze zouden de ideale spaaractie kunnen zijn van de AH voor het komende EK. Kijk naar de kleur...knaloranje. Kijk naar de vorm...net een wuppie. En als je er genoeg gespaard hebt (10 in een zakje bij elke 10 euro aan boodschappen), kun je er een heerlijk soepje van koken als 'we moeten aantreden'.
Het zou een gezond alternatief zijn voor de broodjes met oranje knakworst, pizza's in de vorm van een voetbalveld en ander EK-fastfood, dat we volgens de supermarkt-marketeers tot ons gaan nemen de komende weken.
Helaas zitten de rode linzen in het geiten-wollensokkenhoekje van de biowinkel. Tijd om ze daar eens uit te halen met deze eenvoudig te bereiden en voedzame soep! Ook voor de dagen dat het Nederlands elftal niet speelt.

De basisopstelling
2 eetlepels zonnebloemolie
2 uien, in stukjes gesneden
3 knoflooktenen, uitgeperst of in stukjes gesneden
250 gram rode linzen (te verkrijgen bij de Turkse buurtsuper of de biowinkel)
600 gram winterwortels, in plakjes
1,5 liter kippen- of groentebouillon
peper en zout naar smaak

De basisopstelling

Stap 1 
Verhit 2 eetlepels zonnebloemolie in een soeppan (of grote pan met dikke bodem). Voeg de stukjes ui en knoflook toe en bak ze 5 minuten op matig vuur tot ze zacht zijn.
Voeg de wortels toe en bak ze 4 minuten mee.

Stap 2
Voeg de linzen en de bouillon toe. Breng het mengsel net aan de kook. Draai het vuur laag, deksel op de pan en laat ongeveer 23 minuten koken. De wortels zijn dan zacht en de linzen zijn van kleur veranderd van fel oranje naar geelbruin.

Stap 3
Pureer de soep met een staafmixer tot een stevige soep. Breng op smaak met peper en zout.


Stap 4   
Serveer de soep in een kom gegarneerd met wat geraspte kaas of koriander. Aanvalluh! 

De linzensoep is hier gegarneerd met een mengsel
van cherrytomaatjes, mozarella en pesto